Over changement de décor

Zaterdag 12 oktober. Vrij weekend, hoera! In the PrettyBird-mansion is het iets minder hoera. 
Het ziet er hier een beetje uit alsof er een tsunami is gepasseerd. 
Mevrouwtje Poes en ik vonden dat het tijd werd voor een changement de décor.  
Komende maandag staat er een schilder/behanger aan mijn deur die de muren in de living en gang gaat voorzien van een nieuw jasje. Weg met geschilderd vliesbehang, leve het decoratieve behangpapier!

Bleek geschilderd vliesbehang is niet echt Ommeslag-proof… 
Ik verklaar mij nader; beetje lomp soms met de stofzuiger, weet wel. Hier en daar maakten de muren dan ook al kennis met mijn Nilfisk. 
Instuif-feestjes en geschilderde muren... dat is niet echt een geweldig duo!
De spatten sangria (die op mijn instuif enkele jaartjes terug rijkelijk vloeide) matchen gelijk niet echt met mijn interieur, weet wel...
Om dan nog maar te zwijgen over de gang, die vrij smal is. Moest ge weten hoeveel pakketen van Zalando en Bol.com al tegen de muur schuurden... Wreed!

Dus daarom koos ik voor behang, weer heel erg hip, blijkbaar. 
Er bestaan wel honderdduust soorten behang, van heel goedkoop tot pokkeduur. Ik heb er verdomd lang naar gezocht, maar ik vond mijn goesting uiteindelijk bij  Polar Paints in Gent, ik koos voor een bleek maar stevig behang (dat tegen een stootje kan) van het merk Hooked on Walls.

Omdat mijn doeningske niet van de grootste is, koos ik voor zowel living als gang voor hetzelfde papier, om er geen kakafonie van te maken. Ik heb er helaas geen foto van, dus ge zult nog een beetje moeten wachten tot het papier er aanhangt. 

Maar als ge dus denkt dat het enkel bij behangen blijft, dan zit ge goed fout, ha!
Er komt een nieuwe kast, allez, 't is te zeggen een oude kast, die ik een nieuw leven ga geven met verf van ons Annie. Die Annie haar verf wordt verkocht in de Chalkpaint Shop in Wondelgem City. De verf is reeds gekocht, maar aan de kast zelf moet ik nog beginnen. Dat wordt dus een co-project met vader Ommeslag. In de kast zal véél meer plek zijn om al mijn talloren en glazen en servietten en toestanden een plek te geven. Ge wilt niet weten hoeveel glazen ik heb. En uiteindelijk drinkt ge dus altijd uit dezelfde, kendet?

En dan moet er ook nog een nieuwe zetel komen, hé. Laat ons zeggen dat de zetel die er nu staat niet van de comfortabelste is. En Mevrouwtje Poes, waar. Tja... het kind zag in de zetel een geweldige krabpaal waardoor ik hem zelfs aan de straatstenen niet meer kwijtraak. Dat wordt dus een containerparkske. I love containerparken, dat hebt ge al kunnen lezen in eerdere blogsels. 
Mevrouwtje Poes krijgt trouwens een echte krabpaal in de ex-Panicroom. Ik vind krabpalen in de living niet echt stylish. Vandaar dus. 

Ik liet mijn ogen ook al vallen op een nieuwe salontafel, een rond model, omdat mijn eettafel ook rond is. Kwestie van het evenwicht een beetje te bewaren, verstadet?
Die eettafel, nog overgekocht van mijn geweldige nonkel Michel, die wil ik dus nog altijd laten zandstralen. Of luchtgommen, schijnt iets minder agressief voor het hout te zijn. Feitelijk heb ik er totaal geen benul van wat nu juist het verschil is tussen de 2 maar wat mij vooral bezighoudt is: wat gaat mij dat kosten?  Daarom stuurde ik daarnet een mail naar verschillende zandstralers/luchtgommers om een idee te krijgen. 

Een nieuwe TV zou gelijk ook wel schoon staan op mijn TV-meubel van Furnified waar ik nog altijd heel blij mee ben. Maar dienen TV, hé, beetse klein...Ook een beetje een antiquiteit aan 't worden.

Ge ziet, véél verandering op til in the PrettyBird-mansion. Maar zoals ge weet, verpleegsters, dat zijn geen Rockefellers. Dus 't zal niet allemaal tegelijk gebeuren. 
Doch, met de feestdagen al een beetje in zicht (I admit, ik zou durven nu al mijn Christmas-playlist afspelen, OK... Ik heb er al naar geluisterd) hoop ik onder de kerstboom op misschien wel een nieuwe zetel! Of wie weet een TV! 
You never know, hé. Misschien vindt de kerstman dat ik het écht verdien! 

Tot zover dus de berichtgeving over de changement de décor, stay tuned als ge curieus zijt. Foto's volgen!


Houdoe!

Cath en Jane

Over de interieur-impasse en de stemtest

Terwijl ik dit schrijf kijk ik door het vensterraam (kwam een haasje aangelopen, klopte even aan) en zijn 3 mannen bezig de stellingen af te breken die al bijna 2 maanden of zelfs meer rond de PrettyBird-mansion staan. Het zijn helaas niet van de knapste, die stelling-afbrekers. Dus dikke tegenvaller op een zaterdag waar het weer alweer eens niet weet wat het wil. Zon, regen? 

SUMMER, HURRY UP! Pretty please!

Maar bon, eindelijk van die stellingen verlost, eindelijk terug een beetje meer licht binnen! 

Deze voormiddag met de zus gaan interieur-shoppen. Allez ja, veel is er uiteindelijk niet geshopt. De Directeurswoning, weet wel, wreed schoon ze, écht wel. Maar het zal toch een Ikea'tje worden bij mij. De zus droomt al eeuwen van de Togo van Ligne Roset. We hebben wij ons daar eens in neergevleid en ik moet eerlijk zeggen; ik zou daar gerust een slaapke kunnen in doen! Van het prijskaartje krijg ik eerder nachtmerries. 

Er werd ook verder gezocht naar behangpapier voor in PrettyBird, maar ik vind mijn goesting niet. Ik zit dus in een ferme interieur-impasse. Ik geraak er maar niet uit.  Ik zal het een beetje moeten laten rusten zeker? 

Ik had er mij ook zo geweldig op verheugd in Kopenhagen een paar leuke interieurtips en accessoires te vinden, helaas staken de Deense piloten daar een stokske voor. BAM! Weg city-trip, weg vakantiegevoel.

En ik kan u zeggen: ik kan een reisje (naar de zon) gelijk wel héél goed gebruiken. Wordt het Valencia? Of wordt het misschien wel Dubaï?? Anyway, 't zal pas voor september zijn, en dat lijkt nog tergend l a n g  w e g ….

En morgen moeten wij dus gaan stemmen, en eerlijk waar: ik heb nog altijd geen flauw idee op wie. Misschien moet ik dringend 'de stemtest' eens doen. Ik heb evenveel verstand van politiek als een koe van kousen breien. Welk bolleke dus morgen door mij rood zal gekleurd worden (ahja, in Wondelgem City is het nog met het potlood aan een koordeke te doen), ik weet het écht écht niet. En gij? 

Ik hoop u bij een volgende blog heugelijker nieuws te kunnen melden dan in deze! Misschien verras ik u dan wel met een foto van de Panic Room die er helemaal OPGERUIMD uitziet! Hoop doet leven!

Tot de volgende, hé!

Cath & Jane

Over smørrebrød en Sarah Lund

Dat er dus nog altijd een mobiel toilet in de voortuin van PrettyBird staat. En the PrettyBird-mansion staat ook nog steeds in de stellingen. MAAR: het dak is af! Komende week wordt de stelling afgebroken en hoef ik niet meer bang te zijn om er met mijn 'bielde' tegen te lopen (ja, ik heb er een paar keer tegen gezeten, 's morgens vroeg om 6u30, kendet). 

Komend weekske wordt er wel een speciaaltje; er staat een citytripje Kopenhagen op 't menu! Tenminste als de piloten van Sas niet meer staken (Praise the Lord!). Enfin, als alles goed gaat, dan ga ik daar in Kopenhagen ook een beetje verjaren (eigenlijk ben ik daar al een paar jaar mee gestopt). Verjaren vind ik nu persoonlijk wel een  héél goede reden om mijzelf te tracteren op een paar schone Deense interieur-dingskes. Die Denen, die hebben daar echt verstand van! 

Ik kijk er vooral ook heel erg naar uit om eindelijk eens 'Tak for kaffe' tegen een Deen te kunnen zeggen! Al zou dat eigenlijk iets anders betekenen dan merci voor de koffie... Speciaal volkske toch precies, die Denen. Misschien koop ik daar voor komende winter ook een echte Sarah Lund-trui, u welbekend als ge naar The Killing hebt gekeken een paar jaar terug (voor mij nog altijd dé queen der scandi-crimi's, trouwens). 

Wreed goed weer gaat het helaas niet zijn in het land van de Carlsberg en het smørrebrød, maar ja, ge kunt het niet al willen zekers? Ik zal in alle geval mijn paraplu maar in mijn sjakos steken wil ik op de foto's niet als een verzopen kieken staan. 

Heb ik u al verteld dat ik ook  een nieuwe bovenbuur krijg deze week? Altijd spannend! Ze heeft het alvast getroffen met een onderbuurvrouw als ik, al zeg ik het zelf. 

Na Kopenhagen wordt het ook hoog tijd ein-de-lijk eens aan de changement de décor te beginnen. Leve het vakantiegeld! Ik weet gelijk wel niet goed waar eerst te beginnen: de kast van Rudy? Nieuw behangske? De Panic Room? Nieuwe zetel?... 't Is een kwestie van prioriteiten te stellen, ik weet het. En ook een kwestie van nog een beetje te sparen. 

Maar bon. 't Is 12u. Inderdaad, tijd voor een apérootje. En straks een Zomerliefke doen met mijn Honeybee en Charlie'tje (als het stopt met regenen toch). En dan 't valieske maken en de Deense Kronen nog eens natellen. En oh ja, vanavond de allerlaatste Undercover met Tommeke Waes, snif... 

Tot later!

Cath en Jane x

Over de kast van meneer Rudy en de Panic Room

Dat ik geld zou geven om op een zaterdag nog eens te mogen uitslapen. Maar echt, hé. Vanmorgen stonden de mannen van Gandak al om 8u15 op mijn dak. Mevrouwtje Poes kon er ook niet mee lachen, dus wij maar uit ons warm mandeke gekomen. Vandaag staat er nu wel 't één en 't ander op 't programma dus dat vroeg opstaan is dan nog wel handig, feitelijk.

Ondertussen heb ik al een deel van het programma afgewerkt. Ik had namelijk afgesproken met meneer Rudy, die van de kast. En driewerf hoera: de kast is goedgekeurd. Volgende week wordt ze opgehaald door vader Ommeslag. Ze zal eerst nog moeten voorzien worden van drie of vier legplanken én van een lekje chalkpaint. De kleur van die paint, dat wordt nog een moeilijke bevalling. Maar gelukkig is er de zus, die zal mij helpen kiezen, en er is ook nog Pinterest natuurlijk! Ahja!

Wat er nog op mijn programma op staat? Wel, ik zou wel eens willen gaan kijken voor een nieuw behangetje (bejangpapier gelijk damme zeggen in Gent) in de gang. Want de verf die nu op de muur ligt, dat was niet de beste beslissing die ik ooit genomen heb, interieur-gewijs dan, hé. Maar ik zou beter eerst iets anders doen. Iets met een zéér hoge prioriteit: de PANIC ROOM opruimen. Ik denk dat iedereen wel zo'n  kamerke heeft in zijn huis, het soort kamerke waarvan de deur altijd dicht is en de rolluiken bijna altijd naar beneden zijn. Het soort kamerke waar ge alles dropt als ge bezoek hebt. En dan zegt uw bezoek: 'Ma jong, zo proper dat dat hier altijd ligt bij u thuis!', dan denk ik altijd bij mijzelf: 'Jezus, ge moest mijn Panic Room eens zien'. 

Bij mij is dat dus het kamerke waar de kleerkast staat en waar een bureau staat. De kleerkast is gelijk een beetje te klein. En neen, ik hoor het u wel denken hé, dat ik teveel kleren en schoenen en sjakossen heb. Maar waarom zeg ik dan elke morgen 'Ik heb niets om aan te doen'? 

Maar bon, er staat ook een bureau in de Panic Room. Zo eentje gelijk op Pinterest. Echt, dat was toch oorspronkelijk de bedoeling. Alleen is er van het bureauke niet veel meer te zien. Ik heb het bureautje eigenlijk nooit gebruikt als bureau, wel als opslagplaats voor schoenen en sjaals enzo.  Ik heb dan ook wijselijk besloten om er afscheid van te nemen. Ik ga er in de plaats een kleerkastje bij zetten :) Dat wordt dus nog een Ikea'tje doen binnenkort. En als de nieuwe kast er dan is, dan transformeer ik mijn Panic Room tot een echte dressing room! Strak plan, I know!

En na de Panic Room-transformatie komt er een nieuwe zetel. Maar dan moet ik eerst nog een beetje sparen. Met een kat in huis zijn dure zetels geen optie. Dus wordt het ook een Ikea'tje. Eentje waarvan ge ook de hoezen kunt wassen (ik durf al eens te smossen in de zetel, dermee). Ik weet al perfect de welke; de Söderhamn!

Het leuke is, iets wat veel mensen misschien niet weten,   maar ge kunt dus op bepaalde webistes, aan een deftige prijs, hoezen voor Ikea-zetels kopen in kleuren en stoffen die ze in Ikea niet hebben!  

Een vroegere collega van mij, ons Sandreetje, wreed handig met hout en hamer, die gaat iets maken om rond de hoek van de zetel te zetten waar Mevrouwtje Poes mag aan krabben zoveel ze wil! Bij deze, Sandreetje: dringend eens afspreken!

Oh en heb ik ook al gezegd dat ik een nieuw lampke op 't oog heb? 'k Heb iets met lampkes, 'k weet ook niet hoe dat gekomen is. Ik zag het muizenlampke van Seletti in Utrecht en ik was verkocht. 

 

Ge ziet, wreed veel plannen. Evenveel ideeën, helaas iets minder budget. Maar hé, ik verjaar binnenkort! Ha! 't Is maar dat ge 't weet, Ikea-bonnen zijn altijd welkom mijnentwegen. Of ik stuur u gewoon mijn rekeningnummer door. 't Is maar wat ge zelf het gemakkelijkste vindt, hé ;)

Allez, ik zal dan maar eens aan de Panic Room beginnen zeker... Alhoewel, 12u40, tijd voor een aperootje me dunkt!

Tot de volgende! 

Cath en Jane 

Over de eerste nieuwe dakleien en de kast van Rudy

Een mobiel toilet in uw voortuin; dat hebt gij zekers niet? Ik dacht het wel, wij in PrettyBird dus wel hé. Geen Dixi, wel een exemplaar van Liekens. Zou dat familie zijn van?

Dit geheel terzijde, er is hier deze week al naarstig gewerkt aan ons dak. Door mannen die zoals ik al zei geen Nederlands praten. De eerste dakleien

liggen er sinds gisteren op, sinds gisteren, ja! Want die pipo's stonden hier dus op 't moment dat ik mij juist nog eens ging draaien. OP ZATERDAGMORGEN! Jezus man! Maar gelukkig was het gisteren een prachtige lentedag, zo'n lentedagske gelijk uit de boekskes. 

De zus die wou daarom met mij eens naar 't stad. Met de fiets. Wij dus met onze vélo naar #9000. Hallo kroket! Ik kwam dus tot de onthutsende vaststelling dat mijn conditie zero, zero, zero is. Maar echt, hé!

Moet ik dan toch die loopschoenen echt eens aandoen in plaats van er alleen maar naar te kijken? Bij deze: ik zoek een loop-partner. Zo iemand die dan op 't laatste moment zegt van 'Hé, zouden we niet beter eentje gaan drinken?', dat soort loopbuddy. Ge moogt mij altijd een mailtje sturen :)

Maar bon, de zussen Ommeslag naar 't stad dus. Neen, wij hebben geen nieuwe schoenen gekocht. Wij hebben wel 'geïnterieurshopt'. We zijn eindelijk eens tot in Studio Vangst (https://www.studiovangst.be/ ) geraakt in de Baudelostraat, alwaar de zus iets gekocht heeft om haar muur mee te pimpen. Ze is een beetje zoals mij hé, de zus. Als ze 't in haar hoofd heeft, heeft ze 't ook niet in haar gat. 

Zo heb ik dus al een hele tijd in mijn hoofd dat ik een grotere kast wil in de living. De kast die ik nu heb is te klein. Of ik heb gewoon te veel glazen en servietten en talloren, maar hé, ge kunt nooit glazen te veel hebben, niewaar! En tussen mijn 7 miljoen Pinterest-pinsels staat dus een foto van hoe die kast er moet gaan uitzien:

Op 2dehands.be denk ik nu eindelijk dé kast te hebben gevonden, die staat ergens bij ene Rudy in een magazijn. Ik moet dus dringend een afspraak maken met die Rudy want ik wil de kast. Vader Ommeslag moet die dan gaan ophalen en ik ga die dan verven! Hier in Wondelgem hebben wij namelijk de chalkpaint-shop (http://www.chalkpaintshop.be/). Ik denk dat de verf wel meer gaat kosten dan de kast zelf, maar 't is dan ook wel speciale verf, hé! Ge moet dus niet beginnen met eerst het hele boeltje af te schuren en een primerke te leggen enzo. Neen, gewoon een beetje ontvetten en ge kunt direct beginnen verven! Ha! Ik denk dat ze die verf speciaal voor mij uitgevonden hebben.

Ge ziet, we zijn weer druk bezig in appartement PrettyBird. Als het dak helemaal af is geef ik misschien nog eens een feestje alhier, zo eentje waarbij het dak er af moet! En dan zingen we allemaal topetegare 'The roof is on fire'. Maar het zal dan toch wel een beetje beter weer moeten zijn. Ik denk dat de zon gisteren te hard haar best heeft gedaan, ze moet wat bekomen vandaag. Dus gaan Mevrouwtje Poes en ik dat ook doen. Zondag Josdag, weet wel... Netflixke doen enzo, chocolaatje dabei,...

Tot de volgende, hé! 

Cath & Jane 

Over een nieuw dak en Dixi-cabines

Oei! Dat het dus van 29 januari 2017 geleden is dat ik hier iets gepost heb. Twee jaar later, twee jaar ouder en twee jaar wijzer. Maar kijk, appartement PrettyBird staat er nog altijd, hoera!

Waarom ik na 2 jaar stilte plots terug iets post? Awel, ik zal het eens expliceren. Toen wij (Mevrouwtje Poes en ik dus, maar ook de bovenbuurvrouw) hier ons doeningske kochten, wisten wij al dat vroeg of laat, het dak ER AF moest. Ja jong, een nieuw dak! 'Ge weet gij zekers niet wa dat da kost?' hoor ik sommigen nog zeggen. En 'Begint maar al te sparen!'. 'Geen Amerika-reizen met de Amerika-dinnen dus de eerstkomende jaren' , was het eerste waar ik aan dacht. 

Domper op de feestvreugde :(

But a woman's gotta do what a woman's gotta do, niewaar! Dus ik nam mij écht voor om wat minder sjakossen te kopen, leerde ik te leven met het feit dat één paar laarzen voor de winter écht wel voldoende is en dat ik zal moeten wachten tot mijn 40ste levensjaar om nog eens met de USA-dinnen de grote plas over te steken. Want ja, anders zitten Mevrouwtje Poes en ik wel zonder dak, hé! Stel u voor! 

Maar hé, gelukkig bestaat er ook zoiets als een wederopname van een woonkrediet voor renovatiewerken. Fieuw, ik kon mij die sjakos dus wèl kopen!

Nu moet ge wel weten, van daken vernieuwen of leggen heb ik evenveel verstand als een koe van kousen breien, dus mij maakte het eigenlijk weinig uit wie er ons dak zou vernieuwen. Zolang het maar deftig en aan de scherpste prijs gedaan wordt is mij dat al eender! Vader Ommeslag heeft er hem dan ook eens mee gemoeid en was wel grote fan van Gandak (www.gandak.be) omdat de zus ook al een nieuw dak op haar huis door hen liet leggen en ze was wreed content, het dak ligt er nog altijd op.

En toen gebeurde het dus, hé. Vanmiddag  kwam ik dus thuis, half dagske recup, weet wel. Slaapke doen dacht ik....maaarrr  MIS POES! Der stond een camionneke voor de oprit met stellingen op! 't Is dus zover: PrettyBird staat in de stellingen. Feest!

 

Uit de camion  komt muziek die veel te luid staat, en ook nog eens op het verkeerde radiostation (sorry Q-Music). Daar gaat mijn slaapke dus.

Mevrouwtje Poes is bang van al dat kabaal buiten dus zit ik op de koop toe nog eens met een pluizebol àchter in plaats van OP de zetel.

Maar het beste moet nog komen.... Als één van de stellingenbouwers mij ziet aankomen en ziet dat ik hier dus woon vraagt hij om eens naar toilet te gaan. 'Juffrouwke, mag ik u toilet soms ne keer gebruiken?' Als ze mij 'juffrouwke' noemen wil dat zeggen dat ik er toch nog geen 37 uitzie! Ha! Dus allez, ik laat hem naar mijn toilet gaan. 

Nu moet ge weten dat we bij Gandak wel een Dixi-toiletcabine gehuurd hebben, want ge denkt nu toch zekers niet dat ik er hier een gewoonte van ga maken om een  bende dakwerkers hier bij mij naar 'de koer' te laten gaan tijdens de werken?  

Wij zijn dus in blijde verwachting, van een nieuw dak én... van een Dixi!

Tot de volgende dan, hé!

Cath & Jane

Over houten veugelkes en een schone pelouze

Tweeduustzeventien. Echt? Ja!

Ondertussen heb ik hier mijn eerste januari in Wondelgem beleefd, ahja, want vorig jaar in januari was ik nog een Mariakerksche.

Bijna niet te geloven dat het zo snel gaat, niet te doen, jonk!

Er is hier al 't één en 't ander veranderd natuurlijk. Zo werd een geschilderde muur behangen, werd er al eens met meubels geschoven en werd de voordeur een beetje aangepast, er werd een stuk glas in geplaatst zodat de inkom een beetje klaarder werd.

Ook werden peer-lampkes hier en daar vervangen door echte lusters! In de living zag ik dus eindelijk het licht toen mijn houten luster aankwam die ik vond bij VT-Wonen, ge weet wel, mijn favoriete interieurmagazine.

Er kwam in PrettyBird eindelijk ook wat groen. De zus gaf mij voor kerst een plant. Een echte, zo eentje die ge water moet geven wilt ge er wat geniet van hebben, weet wel. Ook Mevrouwtje Poes is fan van de plant, een ficus. Mijn pluizebol vindt het geweldig in de aarde van de bloempot te wroeten en met haar pluizige pootjes te roefelen tussen die schone ficusblaadjes. Ik vind dat persoonlijk niet zo geweldig, ik moet dus dringend een oplossing zoeken voor het probleem. Misschien moet ik kiekendraad spannen over die bloemaarde ofzo?

En ja, misschien hebt ge 't gezien, misschien ook niet, maar ik heb dus in de gazet gestaan in november vorig jaar. Allez, 't is te zeggen, in de weekendbijlage van Het Nieuwsblad/De Gentenaar. De bedoeling was dat ik op de cover zou pronken met Mevrouwtje Poes. Het kind was echter doodsbang van de fotograaf, wreed! Ik heb een week lang niet tegen Jane'tje Poes gesproken, zo teleurgesteld was ik. Want hoeveel keer krijgt ge de kans om met uw kat op de cover van een weekendmagazine te staan? Maar no worries, we zijn terug beste vrienden. Vaneigens!

Wat ge ook nog niet weet is dat ik sinds kort de beste koffie van Wondelgem maak. Ik maak hier latte's met de air van een barista. Ik heb er lang voor moeten sparen, en ja, de kerstman heeft ook wat gesponsord, maar ik heb dus eindelijk mijn KitchenAid met Aerocino. Mijn nieuwe beste vriend is het, want een dag zonder koffie? Dat is een dag niet geleefd. Dus hebt ge zin in een latte? Wees welkom! Ik de koffie, gij de taart, deal?

Of ik nu vind dat het hier af is? Maar bij neent! Een interieur dat kan nooit af zijn, dat mag nooit af zijn. Dat moet evolueren, dat moet groeien, dat moet af en toe eens veranderen. 

De zus en ik zijn daar nogal mee bezig. Zo vinden wij het leuk op zoek te gaan naar leuke hebbedingen en eyecatchers voor in ons huizeke.

Eén van mijn laatste aanwinsten is de 'Bird' van het Deense label Architectmade. Het is een schoon houten veugelke, ontworpen in 1959 maar nog steeds populair in menig interieur.

Ik wou dat veugelken al heel lang, moet ge weten. Ge kent dat wel, ge zet dat dan op uw verjaardags-wishlist, of ge hoopt dat de kerstman het brengt ofzo, maar neen, nougabolle. Dus tracteerde ik mijzelf op het veugelke, dat doe ik wel vaker, mijzelf tracteren, zo gaat dat als ge single zijt, waar. Zo zei ik dus onlangs tegen mijzelve: "Ommeslag, ge verdient een cadeautje, kies maar iets uit op www.livingdesign.be", en zo geschiedde.

Een andere interieuraanwinst is er dan weer eentje die licht geeft. Ik kocht bij Ydee in Oudburg-Gent een lamp voor in het donkere hoekske achter mijn zetel, zo kan ik eindelijk boekskes lezen zonder kaarsenpan. Aan de vriendin en de ouders die me de cadeaubonnen van Ydee schonken wil ik dan ook oprecht merci zeggen. Dankzij U pronkt hier weldra de Muuto e27, in het lichtroze (what else?). Het leuke aan deze lamp is dat je ze op verschillende manieren kan ophangen, ik koos ervoor ze te hangen rond een houten wandhaak van Hay, zo'n ringvormige in natuurkleur, je vindt deze net als de lamp in verschillende kleuren.

Helaas hangt de lamp nog niet, dus lees ik voorlopig nog boekskes in het halfdonker. Maar als de papa tijd heeft om de wandhaak te komen ophangen (papa, belt mij ne keer!) dan zal het er zo uitzien:

Kijkt zie, ge zijt weer volledig mee.

Tegen een volgend blogsel van mijnentwege is het wellicht al lente, dan gaat het waarschijnlijk beginnen kriebelen om mijn mini-tuintje aan te pakken. Een schone pelouze kunt ge't nu niet echt noemen, maar hé, dat komt nog wel!

Dus groet ik u vanuit 9032, tot de volgende!

Cath & Jane x