The one about keukenkastjes en witte Martini

TGIF! Juicht, zingt en springt want het is weekeeeeeeeeeeend. Maar niet voor mij. Helaas pindakaas, ik werk mijn derde weekend op rij. Het leven kan lastig zijn. En ik had zo graag mijn keukenkasten al een beetje gevuld (nadat moeder de vrouw alle kastjes had laten kennismaken met Mr Proper). Want, beste bloglezer; de keuken staat er dus eindelijk! Let's celebrate! Ik ga u zelfs meer vertellen, ik ben vandaag om verf geweest voor in de keuken, bij Colora. Schoon marchandise daar! Het is dus niet het bottle-green van Flamant geworden, maar wel Guatemala-verde ofzoiets, jah, 't kind moet een naam hebben. Voor alle duidelijkheid, het groen op de foto is dus nog de kleur van de vorige bewoner, ik was er niet zo wild van eigenlijk feitelijk.

                               

En neeh jong! Ik heb geen blauwe keuken, dat is de folie die er nog op ligt, het is dus wel degelijk witte hoogglans.

De potten verf zijn inmiddels aan de werfleider bezorgd, hij kan er dus aan beginnen!

 

En ondertussen ben ik dus beginnen inpakken. Echt! Heel mijn huishouden in van die 'plastiekbollekesfolie' draaien, ge weet wel, die bollekes die ge dan zo wilt kapotduwen. I love it!

En bij het legen van menig kastje gebeurde het gisteren al eens dat Mevrouwtje Poes in de kast kroop. Ik zat dus met een kat in een kast, maar beter dat dan een kat in een zak kopen (of hoe ging dat spreekwoord ook al weer?).

 

Ter info: dit is dus hoe een kat in een kast er uitziet.

 

 

 

En al was ik vanavond eigenlijk liever eens de bloemen gaan buitenzetten (wat zo geweldig lang geleden lijkt ineens, ben ik nu oud?), ik zal mijn avond doorbrengen in mijn zetel (die overigens ook dringend aan vervanging toe is). Saai, saaier, saaist. Bij deze doe ik dus ook een oproep aan de vriendjes: wanneer gaan we nog eens losgehen?

 

Ik sluit af en groet u, met een witte Martini in de hand (ja ik, hét Carlsbergmeisje), geniet van dat weekend, zal ik wel werken!

 

 

Cath & Jane x

Fifty shades of grey!

Des goûts et des couleurs, on ne discute pas! Ha! Voilà!
Vandaag nog maar eens naar mijn favoriete winkel in Lovendegem gereden, mijn vriendjes en vriendinnen verrassen me soms met een cadeaubon van daar, het zijn dan ook zo'n lieverds, die vriendjes van mij! De Supra Bazaar dus, vaneigens! Ik weet er àlles liggen, maar dus echt, hé! U vraagt, ik zeg het u.

Maar bon, ik was er dus nog eens om kleurtjes te kiezen, de werfleider zette mij namelijk een beetje onder druk.
Ik was vooral op zoek naar kleuren nu voor in de living, 1 kleur voor de accentmuur en 1 kleur voor al de rest. Kwestie van er geen kleurboek van te maken, 2 kleuren zijn genoeg. Scandinavisch is in nu, ja, maar iedereen kiest voor Scandinavisch tegenwoordig. En zeggen dat ik al fan was van heel dat Scandinavische gedoe (vooral hun serietjes, de knappe acteurs, het taaltje en de landen op zich natuurlijk) voor het zo'n modeverschijnsel werd. Ga ik mee met die trend? Wordt het een accentmuur in blauwtinten en al de rest in een mooi grijs? Of kies ik voor een accentmuur in 'Okergoud', door Levis uitgeroepen tot kleur van het jaar? Of kies ik voor een zwart/wit interieur?

Kinders, ik weet het niet. De zus zal moeten helpen. Er bestaan duust tinten grijs! Ik kan daar ook een boek over schrijven hoor!

 

Ik heb nog een paar nachtjes om er over te slapen. En ik slaap al zo slecht!

 

Maar hé! Ik heb ook nog ander nieuws! Ik heb speciaal voor u, beste bloglezers van mij (meneer Peter, u vraagt; ik draai!) wat fotootjes van de werken genomen! Kijkt!

 

Een beetje badkamer... 

 

 

Dit wordt woensdag een keuken, serieus!

  

 

Oud raam eruit, nieuw raampje erin...

Where the magic happens:

 

En nu we toch bezig zijn, collega Sandra aka Sandreetje, dit bedoel ik dus! Zou dat lukken?

Ik ga nog wat pinnen op Pinterest om inspiratie op te doen, want een vrouw zonder inspiratie, dat is als een café zonder bier. Of een frigo zonder chocolade. Of een zomer zonder zon. Of...

 

 

 Cath en Jane xx



 

 

Zenuwen? Ik? Maar allez!

Gisterenavond belde de zus mij. 'En zijt ge al aan 't inpakken?...
Waarop ik 'Euuuuh, nee?'. Houston, we might have a problem.
Ik werk deze maand uitzonderlijk 3 van de 4 weekends. En die schaarse vrije dagen in de week, die gaan op aan boodschappen doen enzo, en uitslapen met Mevrouwtje Poes, en niks doen en al.

Ik heb ineens zo 't gevoel dat ik er niet ga geraken, ik moet mijn hele huishouden in dozen steken (praise the Lord, een verpleegster raakt altijd makkelijk aan dozen). Mijn garage mag dan al volgesjouwd staan, die kasten in mijn satijnappartement ook. Paniek!

Ik denk dat ik hulplijnen ga moeten inschakelen. De vriendinnen vriendelijk doch met aandrang vragen om dooskes te komen vullen. Zou ik durven?

Volgende week staat mijn prachtige keuken er, in witte hoogglans, ik heb er waarlijk al van gedroomd! Het lijkt me dan ook wel een goed idee de keukeninboedel alhier, in satijnappartement, als eerste in dozen te stoppen om ze dan in appartement PrettyBird weer te legen. Geef toe, strak plan toch, niet?

En intussentijd heb ik zoveel dingen aan mijn kop, maar echt, hé!Gisteren afscheid moeten nemen van mijn allerliefste Jacques, de man die met mij wou trouwen! Ik weet het, als verpleegster mag je geen lievelingetjes hebben, maar mijn lieve Sjakie was er eentje. Ik ga hem zo missen, en ik had hem al zoveel over mijn nakende verhuis verteld...
Ik weet zeker dat hij van hierboven een oogje in het zeil zal houden!

Was het maar al dat weekend van 21 februari! Nog een maandje!
De buurvrouw in spé en ik hebben al Orange Is The New Black-avondjes gepland, en barbecues en aperitiefkes op mijn terras! I'm so excited! Hoeveel keer is't nog slapen? Ik moet dringend een aftelkalender maken!

Zoen!

Cath & Jane

Ett kök

Shit! 't Gaat zeker weer vriezen vannacht. En mijn auto kan wegens over-overvolle garage niet meer binnenstaan. Oh jee, en dan heb ik nog eens de vroege morgen. Dat wordt dus opstaan op een onmenselijk vroeg uur, om ijs te krabben. Waar blijft die zomer?

Morgen komen ze dus eindelijk van Belisol, met vensterkes. Ze zouden er eerst voor nieuwjaar al ingezeten hebben. Toen werd het uitgesteld naar vorige week, maar het is dus uiteindelijk morgen, 18 januari geworden. Zo'n 3 dagen zouden ze daar mee bezig zijn.
En als die vensterkes dus geplaatst zijn moeten daar dus gordijnen komen. Echter, Mevrouwtje Poes deed me van gedacht veranderen. Ze hing al eens in mijn gordijnen in het verleden moet u weten. En de vensterbank dat is ook één van haar favoriete plaatsen in het huis. Mocht mijn pluizenbol kunnen spreken, zou ik elke dag een uitgebreid verslag kunnen krijgen van wat zich allemaal in mijn straatje heeft afgespeeld. Stel u voor!
Ik zou heel graag houten lamellen hangen in de woonkamer. Schijnt nogal prijzig te zijn, maar kijk, als het in mijn hoofd zit...

Vrijdag komen mijn Zweedse vrienden de keuken leveren, en dan moeten wij alles controleren. Ik hoop stiekem dat de werfleider dat gaat doen. De keuken plaatsen komen ze pas de week erna doen. Dacht ik toch. Wist je trouwens dat een keuken in het zweeds 'ett kök'is (spreek uit als 'sjeuk')? Bij neen, ge wist dat niet.
Ik vraag mij al af wat er als eerste gaat gemaakt worden in die keuken. Iets wat veel afwas meebrengt mag! Ja, écht! Want ik steek het gewoon allemaal in de vaatwas daarna! Hoera! Bij deze, suggesties welkom! Misschien pik ik er jouw gerecht wel uit en mag je komen eten en al!

Enfin, het begint allemaal wel heel dichtbij te komen nu. Ik begin echt wel af te tellen. Het satijnappartement is inmiddels verhuurd aan een jong meisje. Het kind zal hier wellicht ook schone tijden beleven zoals ik heb gedaan.
Maar ik kijk uit naar nog schonere tijden en naar ramen met houten lamellen enzo. Maar weet ge waar ik ook enorm naar uitkijk? Naar de Gentse Feesten? Ja, dat is waar, maar naar nog iets anders minstens even geweldig ook: de grote appartement PrettyBird-instuif! Die wordt legendarisch, ik zeg het u nu al! En als ge braaf zijt, dan moogt ge misschien ook komen. Dan wijden we heel het boeltje in met toeters en bellen en bubbels en nog zo van die leuke dingen.

Ik ga u laten, na een heel weekend gewerkt te hebben én u dan nog eens te verblijden met een verse blogpost heb ik wel een aperitiefke verdiend. 's Waar, hé?!

Tot de volgende!

Over Bowie en kleur enzo

Die eerste werkdag na het (vrij) weekend, ge kent het wel. Welja, het was dus zo'n dag vandaag. Zucht.
Zo'n dag waarop ge eigenlijk liever in uw mand blijft liggen, ge weet wel... En David Bowie is niet meer. Veel mensen denken trouwens dat die 2 verschillende kleuren van ogen had, maar dat is dus eigenlijk niet waar. We zijn weer aan 't afwijken. Ik weet het. Sorry.
Terug naar die blauwe maandag dus...  Leve de recup van 2015, die mij een uurtje vroeger huiswaarts deed keren, om mij aldaar in de zetel te vlijen met een wijntje, natuurlijk! Maar ook met een stapel VT Wonen-magazines. Mijn favoriete interieurmagazine, echt, dat is gewoon mijn boekske!

Volgens de werfleider (u weet wel, mijn papa) wordt het immers tijd dat ik weet in welke kleur ik alles wil. Zo kan hij op de plaatsen waar de verwarming komt te hangen reeds een veeg met de verfborstel zetten. Eerlijk, ik zou er zelf niet aan gedacht hebben. Meestal zijn de stukken muur achter de verwarming gewoon niet meegeverfd of behangen en of ik dat erg vind? Goh, bij neent eigenlijk...

Een kleur kiezen voor op de muur, daar doet ge dus wel wat langer over dan te kiezen welke salami ge wilt op uw bootjes. Serieus, jong!
Maar bon, ik moet dus kiezen. En ik vind dat geweldig moeilijk. Enkel voor de keuken was ik eruit maar wat in die living? En in de gang? En in de badkamer?
Combineer ik met behangpapier? Waar komen de accentmuren?

Less is more, niet te veel tralalaatjes en zen. Dàt zijn de kleuren die ik wil! Zouden die tussen de Levis-collectie zitten?

Ik ga nog eens van dat wijntje nippen, ik zou zeggen, giet u ook iets uit! Je hebt het verdiend want je hebt weer een maandag overleefd! Santé!

En ohja, donderdag en vrijdag komen ze de vloer voegen. En volgende week maandag, dinsdag en woensdag komen ze met nieuwe vensterkes!
Ik zal maar eens beginnen inpakken, zekers?!


Tot de volgende!

En toen lag er een vloer.

Kijkt hier ne keer! Jawel! Er ligt een vloer! Eigenlijk hadden we er eentje op moeten drinken, bij de eerste tegel-legging. Normaal doen ze dat bij de eerste steen, maar soit.

En, wat denkt ge? Eerlijk, hé?! Nu moet je weten dat er eerst een probleempje was met de vloer, ze waren bij Eurocaro namelijk vergeten doorgeven dat de vloer eigenlijk niet meer geleverd kon worden. Jezus Christus in een boomhut, man! Komen ze daar mee af de avond voor dat ze zouden komen vloeren! Serieus! Maar om een lang verhaal kort te maken, ze hadden nog net genoeg van de tegel in stock om te kunnen vloeren. Overal, behalve in de living en slaapkamer. Daar komt een laminaatje. Parket was natuurlijk nog beter geweest, maar omdat ik Rockefeller (of zijn dochter) niet ben koos ik dus voor laminaat.

Ondertussen hebben de zus en ik ons beziggehouden met het uittekenen op schaal van de living. De schikking die ik in gedachten had is al een miljoen keer veranderd. Ik ben redelijk de tel kwijt.
De zus tekende alles uit (ge weet, rekenen was nooit mijn sterkste) en ik knipte alles uit (die creatieve kant van mij kent geen grenzen).
En weet ge wat? Ik ben er eigenlijk feitelijk nog niet uit.
Maar 't komt in orde hoor, echt wel.

Wait and see! Ha!

Het jaar van de grote verhuis!

Dag lieve bloglezer van mij!

Mag ik u vanuit het diepste van mijn hart, en ook uit dat van Mevrouwtje Poes, oprecht het beste wensen voor tweeduustzestien?

Over een goeie 7 weken is het dus zover, dan verhuizen wij! Mijn poezelige viervoeter en ik, naar Wondelgem City. Het staat dus al weken genoteerd in mijn spiksplinternieuwe agenda, en dan nog eens gemarkeerd met roze (what else?) fluostift: 'Cath's grote verhuis'.
Dan schakel ik personeel in enzo en deel ik orders uit als 'Die doos daar' en 'Pas toch op, dat kan breken'... Het wordt een geweldige dag, ik voel het nu al!

Maar eerst moet er nog wat gewerkt worden aldaar, in de Geelgorsstraat. De vloerder nam contact op met de werfleider, u beter bekend als mijn papa. Alles zou klaar liggen om te tegelen.
Dat ik heel curieus ben naar het resultaat! Daarna nog de laminaat, de keuken en badkamer en de ramen en 't is in de sjakos!

Van zodra die eerste tegel er ligt, dan hoort u het van mij! Beloofd! Ha!

En nu ga ik nog een beetje zoeken naar de juiste kleuren voor op de muren enzo. Ik kan al vertellen dat de keukenmuren in 'bottlegreen' komen, het was de zus die me dit geweldige kleur toonde op een kleurenkaartje van Flamant.

Ik vind het allemaal zo geweldig wijs, volledig mijn goesting mogen doen in mijn eigen stek! In een vorig leven was ik wellicht interieurvormgeefster ofzo. Of actrice, dat kan ook altijd. Ik zou mijn roeping gemist hebben, schijnt. Tsjah!

Mag ik u om af te sluiten een fijne start van die eerste werkweek van het nieuwe jaar wensen? Morgen gaat ge dus waarschijnlijk duizend keren 'Beste wensen' horen, en drie toezen krijgen, ook van mensen van wie ge die liever niet krijgt. Maar hé, er zijn ergere dingen, nietwaar!

Tot blogs!