Gisterenavond belde de zus mij. 'En zijt ge al aan 't inpakken?...
Waarop ik 'Euuuuh, nee?'. Houston, we might have a problem.
Ik werk deze maand uitzonderlijk 3 van de 4 weekends. En die schaarse vrije dagen in de week, die gaan op aan boodschappen doen enzo, en uitslapen met Mevrouwtje Poes, en niks doen en al.
Ik heb ineens zo 't gevoel dat ik er niet ga geraken, ik moet mijn hele huishouden in dozen steken (praise the Lord, een verpleegster raakt altijd makkelijk aan dozen). Mijn garage mag dan al volgesjouwd staan, die kasten in mijn satijnappartement ook. Paniek!
Ik denk dat ik hulplijnen ga moeten inschakelen. De vriendinnen vriendelijk doch met aandrang vragen om dooskes te komen vullen. Zou ik durven?
Volgende week staat mijn prachtige keuken er, in witte hoogglans, ik heb er waarlijk al van gedroomd! Het lijkt me dan ook wel een goed idee de keukeninboedel alhier, in satijnappartement, als eerste in dozen te stoppen om ze dan in appartement PrettyBird weer te legen. Geef toe, strak plan toch, niet?
En intussentijd heb ik zoveel dingen aan mijn kop, maar echt, hé!Gisteren afscheid moeten nemen van mijn allerliefste Jacques, de man die met mij wou trouwen! Ik weet het, als verpleegster mag je geen lievelingetjes hebben, maar mijn lieve Sjakie was er eentje. Ik ga hem zo missen, en ik had hem al zoveel over mijn nakende verhuis verteld...
Ik weet zeker dat hij van hierboven een oogje in het zeil zal houden!
Was het maar al dat weekend van 21 februari! Nog een maandje!
De buurvrouw in spé en ik hebben al Orange Is The New Black-avondjes gepland, en barbecues en aperitiefkes op mijn terras! I'm so excited! Hoeveel keer is't nog slapen? Ik moet dringend een aftelkalender maken!
Zoen!
Cath & Jane
Geen opmerkingen:
Een reactie posten